vrijdag 28 januari 2011

Gedicht(en dag)

Ik hoorde gisteren op de radio dat het ‘Nationale gedichtendag’ was in Nederland en Vlaanderen. Dit deed me denken aan vorige week, toen ik de dichtbundel ‘Voor U’ ontving van Anja Nijenhuis.
Anja liet via social media weten dat ze mijn schilderijen erg waardeerde. Met haar woorden: “Jouw vertaling van emotie is voor mij zeer herkenbaar en zelfs voelbaar”.  Verder schreef ze: "Ik heb een gedichtenbundeltje geschreven en heb dat in eigen beheer in kleine oplage laten drukken, voor mijzelf (als project) en mijn dierbaren en geef het inmiddels kleine zetjes richting de buitenwereld om te zien waar het zichzelf naar toe zal brengen. Ik wil je er graag één sturen om mijn gevoelsvertaling met je te delen…."
 
Een lief gebaar, maar ik vond het best spannend. Ik lees veel, maar nooit gedichten. Wat nou als het me helemaal niet aansprak? Anja verzekerde mij dat ik er niets mee hoefde te doen als ik niet wilde. En zo ben ik op mijn gemak aan het boekje begonnen.
Ik heb alle gedichten gelezen: En met plezier kan ik wel zeggen! De gedichten zijn liefdevol geschreven, soms pijnlijk eerlijk en een ander keer weer vol humor. Ik zie veel overeenkomsten met het thema van mijn schilderijen.

Bij deze wil ik één van de gedichten met jullie wil delen.

Voor U

Met de kleuren van mijn hart,
schilder ik in woorden,
een trein om mee op reis te gaan,
naar zeer bekoorde oorden.
Langs velden, wuivend kippenvel,
en luchten van geluk.
Terug naar wat u bijna kwijt was.
Om te voelen aan dat stuk,
in u, dat diepverborgen kleine.
Gelijk aan een verwaarloosd kind.
Dat zuivere, subtiele fijne,
hetgeen zich in uw hart bevindt.
Kom, pak mijn hand en luister met uw ogen,
naar de klanken van mijn lied.
Naar wat mijn ziel bewogen heeft,
of durft u soms niet?
Ik voer u mee, naar uw gevoel,
in mijn loop van alle dag.
Want zoals u stil verlangen heeft,
wens ik dat ik beroeren mag…



Red telephoneline - Bianca van Baast


zondag 23 januari 2011

Voorbereidingen nieuwe expositie

Komend voorjaar heb ik een nieuwe expositie in Kunstraum Ba- Cologne te Keulen. De voorbereidingen beginnen nu langzaam op gang te komen.
Ba-cologne is gespecialiseerd in het menselijk lichaam en geïnspireerd door de Franse filosoof  Jacques Derrida (zie video).
Dag verleden II -  Bianca van Baast
Het kunstraum staat bekend om hun samenwerking met andere disciplines en instellingen. Bijna elke nieuwe expositie wordt ingeleid door muziek, dans en/of performance art. En regelmatig exposeert een kunstenaar niet alleen in Ba-Cologne, maar ook in het meest luxe wellness centrum van Keulen, een hoogbunker of andere omringende lokaties. Mijn komende expositie zal worden uitgebreid met het tentoonstellen van mijn werk in de Friedenskirche.

Ondertussen stelt Ba-Cologne al enkele werken tentoon als voorproefje. U kunt ze (op afspraak) bezichtigen:
Ba Cologne: Ort der Obstallation
Neptunplatz 7, Keulen, Duitsland
0049-221-2714916

Meer info over de expositie volgt.

(Toegevoegde video betreft een oude groepsexpositie.)


vrijdag 21 januari 2011

De natuur als muze.

Het is hartje winter, maar mijn aronskelk trekt zich hier niets van aan. Hij staat vol in bloei. Prachtig om te zien!

Ik zou hem zo graag willen verwerken in een schilderij. Maar tot nu toe past hij niet in mijn schetsen. Wie weet duikt hij in de toekomst nog eens op in één van mijn schilderijen.

De laatste tijd neem ik steeds vaker bloemen op in mijn werk. Ik gebruik ze dankbaar als symbolische verwijzingen.

Voor ik begin met schilderen verzamel ik altijd zoveel mogelijk beeldmateriaal. En, zo mogelijk, probeer ik echte bloemen en bladeren in mijn atelier te plaatsen. Op zo’n moment verbaas ik me al over de vele soorten die er van elke bloem bestaan. Ga maar eens na hoeveel verschillende rozen er zijn en hoe verschillend ze groeien.

Blessed (en detail) - Bianca van Baast
Als ik eenmaal een geschikte bloem heb gekozen ga ik hem al schilderend ontleden in vorm en kleur. Elke bloem en plant heeft namelijk een systeem; een eigen manier van groeien dat in elk blaadje en takje terug te vinden is. Het is een heel gepuzzel om dit systeem in 2D over te nemen. Maar ik geniet er elke keer weer van!

zaterdag 15 januari 2011

Beginnend kunstverzamelaar

Als kunstenaar kom ik veel met het werk van andere kunstenaars in aanraking. Het zien van al die prachtige kunstwerken maakt me hebberig. Helaas laat mijn budget het niet toe om al dat moois te kopen. En dat is misschien maar goed ook, anders had ik al snel ruimte gebrek.

Maar enkele kunstwerken laten me niet los. In 2000, rond mijn afstudeerperiode, bezocht ik met een vriendin enkele galeries in het spiegelkwartier te Amsterdam. In één galerie, gespecialiseerd in keramiek, stond een prachtige keramische pot met deksel. Niet iets waar ik normaal gesproken warm voor zou lopen, maar dit leek in mijn ogen een schatkist! Het kunstwerk kostte 500,- gulden. Ik verzon allerlei redenen om het niet te kopen. Maar kort daarna had ik er spijt van.
Ik ben later nog teruggegaan, op zoek naar de galerie en de kunstenaar. De galerie bestaat volgens mij niet meer en de naam van de kunstenaar heb ik nooit kunnen achterhalen.

Ondertussen ben ik iets groter gaan wonen, dus een excuus zoals “ik heb geen plek” gaat bij kleine werkjes niet meer op. Een mooi plekje bedenken voor het beertje van Marjolijn Mandersloot, uit de reeks ‘Verrekijkers’, was dus niet moeilijk toen ik het voor het eerst zag. Het stond in een stand tijdens de Realisme beurs (2009?). Ik was opslag verliefd op het beestje. Ik ben wel vijf keer naar de stand teruggelopen om het nogmaals te bekijken. Uiteindelijk ben ik vertrokken met een boek over Marjolijns werk. Bladzijde 25 wordt nog regelmatig opengeslagen.

Detail gelimiteerde ets - Eddy Roos
Gisteren bezocht ik de nieuwe ‘Realisme’ beurs. Ik wist dat één van de deelnemende galeries het nieuwe boek van Eddy Stevens verkocht; dat zou mijn enige en duurste uitgave voor die dag moeten worden. Maar het liep anders. Het Drents museum exposeerde een deel van hun collectie en verkocht daarbij ook kunstboeken. Ik ben gek op (kunst)boeken en miste in mijn verzameling nog een boek over het werk van Eddy Roos. Dus toen bleek dat het museum een gelimiteerde, luxe editie verkocht, wilde ik die maar al te graag hebben. Het was geen goedkoop boek. Ik heb wel een paar keer moeten slikken, maar ik kan nu officieel zeggen: ik ben beginnend kunstverzamelaar. Ik kocht namelijk niet alleen een boek, maar met het boek kwam ook nog eens een originele, gelimiteerde ets!

Op weg naar huis realiseerde ik me dat ik die dag twee boeken gekocht had waarbij beiden  kunstenaars Eddy heetten.

zaterdag 8 januari 2011

Begin 2011

De eerste week van 2011 bestond voor mij voornamelijk uit het schetsen van nieuwe ideeën en het opzetten van twee nieuwe doeken. Ik had nog drie doeken onderhanden, maar wilde toch alvast met nieuw werk beginnen.

Opzet linkerdeel
drieluik uit 2006

'Three sides to every story:
yours, mine and the truth '

- Bianca van Baast
Ik schilder met olieverf en hoewel ik het een voordeel vind dat olieverf langzaam droogt, is het ook meteen een nadeel. Vooral bij wit, en sommige groene en paarse kleuren moet je soms een volle week wachten tot het droog genoeg is voor een volgende laag. Op zo’n moment is het erg fijn om aan meerdere schilderijen tegelijk te kunnen werken.

Er hangen nu twee schilderijen met een lichte kleur te drogen. Daar zal ik de komende dagen niets aan kunnen doen. Eén werk staat nat op de ezel, maar daar kan ik nog aan verder. En twee werken zijn nu droog genoeg voor een volgende laag. Nog genoeg werk dus!




dinsdag 4 januari 2011

Seksueel misbruik


Ik was een jaar of 17 toen ik B. leerde kennen. We werden direct dikke vrienden. Waar hij ging, ging ik. En waar ik ging, ging hij. We deelden lief en leed, althans dat dacht ik. Totdat hij na enkele jaren iets op biechten; een familielid waar we al die tijd mee optrokken, had hem in zijn kindertijd misbruikt. 

Niemand wist ervan. Hij had ook nooit hulp gezocht, hoewel hij wist dat hij dit nodig had. Ik moedigde hem aan om toch in therapie te gaan. Uiteindelijk gaf hij toe en zocht professionele hulp.

En hoewel dit allemaal in een redelijk grote stad afspeelde, bleek dat er geen gespecialiseerde hulp was voor mannelijke slachtoffers van seksueel misbruik.

Lieve B. - Bianca van Baast
Jaren later heb ik het schilderij 'Lieve B.' geschilderd. Ik wilde hiermee aandacht vragen voor betere hulp speciaal gericht op mannen. Zij ervaren misbruik anders dan vrouwen en hebben dus andere hulp nodig.
In 'Lieve B.' zijn fragmenten tekst te lezen die B. naar mij, (een andere B., vandaar de titel) heeft geschreven. Ze laten de gedachten en gevolgen zien van het misbruik.

Ondertussen zijn we jaren verder. De kranten staan vol over seksueel misbruik in de rooms-katholieke kerk en crèches. Oprah wijdt bijna elke week wel een uitzending aan seksueel misbruik. Steeds meer mensen in mijn omgeving bekennen dat het hen is overkomen. Er lijkt niets te zijn veranderd. Hoewel... het is bespreekbaar geworden. Laten we hopen dat dit een stap in de goede richting is.