vrijdag 23 maart 2012

Een glimp van je ziel terug in Helmond

Een glimp van je ziel - Bianca van Baast
In juni 2008, een half jaar nadat ‘Een glimp van je ziel’ was begonnen met haar reis, deed het schilderij Helmond aan. Het verbleef hier enkele weken bij één en hetzelfde adres, waarna het weer verder ging met haar reis via Breda. Nu bijna 4 jaar later, en heel wat verblijfplaatsen verder, is het weer terug in Helmond. Klaar voor een nieuwe ronde door Nederland!?

Benieuwd waar 'Een glimp van je ziel' nog meer een tijdelijk onderkomen vond? Check  www.biancavanbaast.nl/gvjz%20verblijf.html voor meer informatie. 


zaterdag 17 maart 2012

Memories

Al jaren verzamel ik folders over kunstenaars, museumtentoonstellingen, galerie exposities en kunstbeurzen. Vandaag besloot ik mijn verzameling maar eens door te nemen; wilde ik echt al die flyers bewaren?

Het doorspitten van de doos vol folders voelde als het doorbladeren van een foto album. Allerlei mooie herinneringen kwamen naar boven. 
Ik kwam bijvoorbeeld een flyer van de Kunst RAI 2001 tegen. Hierdoor voelde ik me weer even een groentje in de kunst; Wat had ik mijn ogen uitgekeken tijdens mijn eerst kunstbeursbezoek!

Ik vermoed dat bijna de helft van mijn flyerverzameling uit buitenlandse folders bestaat. In gedachten reisde ik vandaag Europa weer door. Zo bezocht ik de Biënnale van ‘99 in Venetië, de Franz Xaver Messerschmidt expositie in het Liebieghaus te Frankfurt. Een expositie in Padua over Caravaggio en de caravaggisten, en verschillende galeries in Berlijn. Ook stond ik weer op de heuvel richting het Schloßmuseum Wilhelmshöhe te Kassel na dagenlang over Documenta te hebben gezworven. De foto’s op de folder van het Schloßmuseum herinnerde me aan mijn doorzettingsvermogen (ik wilde te voet de top van de heuvel bereiken) en mijn beslissing die ik daar maakte om in mijn eentje Amerika te bezoeken.
Schloßmuseum Wilhelmshöhe
Een groot deel van mijn verzameling folders kreeg ik van anderen cadeau. Zo kreeg ik stapels uitnodigingen en flyers van een collega-kunstenaar die eerder mijn docent was geweest. Elke keer als ik hem bezocht had hij weer een stapel voor me klaar liggen. Zo hielp hij mij een weg te vinden in het doolhof van galeries en andere tentoonstellingsruimtes. In gedachten passeerden onze gesprekken die hadden plaatsgevonden tijdens zijn lessen en onze latere samenwerking.

Hoewel ik niet elke expositie uit de folders heb bezocht, heb ik toch aardig wat kunstevents meegemaakt. En op elke tentoonstelling deed ik mijn uiterste best om de kunstwerken en de gebruikte technieken in mijn hoofd te prenten. Doodmoe en met een vol hoofd kwam ik dan thuis. Vreemd genoeg zijn niet de kunstwerken, maar mijn gezelschap, de inrichting of het gebouw me het meest bij gebleven. Zo was ik bijvoorbeeld erg onder de indruk van museum Het Kruithuis in Den Bosch. Ik nam mezelf voor daar ooit te exposeren. Enkele jaren later verhuisde het museum naar een andere locatie. Het Kruithuis was geen museum meer, maar bleef wel als tentoonstellingsruimte in gebruik. Mijn werk is er ondertussen twee keer tentoongesteld.

Tussen alle kunstevenementen die ik heb bijgewoond, bevindt zich één expositie die ik nooit meer zal vergeten: ‘Passie’ door Christian Boltanski, tentoongesteld in de wolhokken van De Pont. Dit was de meest indrukwekkende expositie die ik ooit heb gezien; Het greep me bijna letterlijk naar de keel. Het was een monument ter nagedachtenis aan alle arbeiders uit de Tilburgse textielindustrie. Huiveringwekkend getoond, maar o zo puur. (Ik besef nu dat het ook een herdenkingsmonument voor mijn opa (†) was.) Wie het werk van Boltanski niet kent: De Pont heeft nog een deel van de expositie in hun vaste collectie (helaas minder indrukwekkend dan de complete tentoonstelling).

Christian Boltanski
Uiteindelijk heb ik maar enkele flyers uit de verzameling verwijderd. Net als foto’s die mooie herinneringen oproepen kon ik geen afstand doen van mijn stukjes geschiedenis. Daarnaast hebben ze me bijzonder geïnspireerd. Dus voorlopig mogen ze blijven.