zaterdag 26 april 2014

Wat ik wil delen


Säulensaal - Abtei Brauweiler
Dankzij Ba-Cologne, de galerie die mij in Keulen vertegenwoordigd, exposeer ik in augustus een lang weekend in de prachtige Säulensaal van Abdij Brauweiler. Voor de catalogus moet nog wel even een foto en tekst worden ingestuurd.

Voor die tekst zal ik even moeten gaan zitten, want mijn werk is het afgelopen jaar veranderd. Hierdoor heb ik nog geen duidelijke omschrijving van wat me nu bezighoudt en welke richting ik denk op te gaan.
Wat wil ik nu eigenlijk delen?

Ik vind kunst en kwaliteit belangrijk. Ik probeer zoveel mogelijk technieken toe te passen en materialen te gebruiken waarvan ik denk dat die het duurzaamste zijn, zodat liefhebbers er zo lang mogelijk plezier van hebben. Maar eigenlijk vind ik de boodschap achter mijn schilderijen net iets belangrijker.

't Is maar hoe je het bekijkt - Bianca van Baast
Via mijn schilderijen (en teksten) wil ik duidelijk maken dat we ons geluk zelf in de hand hebben. Wetenschappers hebben ontdekt dat alles een illusie is; dat wat wij zien, ruiken, voelen en denken slechts energie is en elk moment kan veranderen. Het zijn onze overtuigingen die onze wereld vormen. En zodra we moeite doen om anders te gaan kijken en denken transformeren we de energie en veranderen we onze ‘waarheid’.

Ik voelde me jarenlang depressief. Totdat ik bewust werd van een overtuiging die zei dat ik niet kon zijn wie ik wilde zijn. Hoewel ik voortdurend vocht tegen het hopeloze gevoel dat dit met zich meebracht, zag ik telkens bewijzen van mijn overtuiging in mijn omgeving terug. Zodra ik die overtuiging veranderde en ik de verantwoordelijkheid nam over mijn eigen leven verdwenen de depressies. Ik kon me eindelijk focussen op het tegendeel en begon in te zien dat elke visie waarheid is als je er in gelooft. Net als elk muntstuk twee kanten heeft, heeft elke overtuiging een tegenpool. Welke kant is jouw waarheid?

Liefs,
Bianca
www.biancavanbaast.nl

donderdag 17 april 2014

Wie wil je zijn (Als de dood dichtbij komt)?


Paradise of blue -
Bianca van Baast
Heb je wel eens nagedacht over wie je wil zijn?
Nog niet zo lang geleden werd een dierbaar familielid per ambulance naar het ziekenhuis gebracht met pijn op de borst. Door een verleden met hartklachten ging iedereen van het ergste uit. Ook ik vroeg me af of ik degene nog levend terug zou zien. Tevens vroeg ik me af, net als ruim een jaar geleden toen de eerste hartklachten begonnen, of diegene het leven heeft geleefd dat hij altijd heeft willen leven?

In het verleden heb ik via bepaalde oefeningen tijdens een cursus en een andere gebeurtenis mogen ervaren hoe de dood voelt. Voor mij voelde het als leven zonder lichaam. Na het (af)sterven van mijn lichaam ging het leven gewoon door. Maar waar ik van schrok was dat de dierbaren die achterblijven hier geen weet van hebben. En dat als ik hen dus nog iets wil zeggen, dit waarschijnlijk moeilijk tot onmogelijk wordt.
Dit deed me beseffen dat ik bewuster moest gaan leven. Want hoe wil ik naar mezelf kijken op mijn sterfbed? Hoe wil ik dat een ander, en dan vooral mijn nichtje van nu 1,5 jaar, zich mij herinnert? En wat wil ik voor mijn sterven nog aan schoonheid en wijsheid met de wereld delen?

Ik kan je een lijst geven van alle dingen die ik graag nog wil delen. Daarnaast heb ik een lange lijst met namen van mensen die ik wil bedanken voor hun aanwezigheid in mijn leven, waartegen ik nog wil zeggen dat ik van ze hou of die ik nog wil vergeven voordat ik sterf.
Ach ,was het allemaal maar zo simpel….


Nieuw leven - Bianca van Baast
Ik wil graag vergeven, maar soms doet het nog zo’n pijn waardoor dit (nog) niet lukt. En ik wil zoveel delen, maar ik weet nog zo weinig. En ik wil wel zeggen ‘ik hou van jou’, maar ik durf me nog niet zo kwetsbaar op te stellen.

Ik ben nog niet diegene die ik op mijn sterfbed hoop te zijn (gelukkig maar misschien), maar ik kies er voor om NU diegene te zijn die oefent in vergeven. Om NU diegene te zijn die schoonheid en wijsheid verzamelt en het alvast in partjes ronddeelt. Ik kies er NU voor om diegene te zijn die het beste uit haar eigen leven haalt en anderen stimuleert hetzelfde te doen. En ik kies er NU voor om zoveel mogelijk mijn liefde te tonen ook al kan ik het maar moeilijk verwoorden.

Ben eens eerlijk, kies jij bewust voor wie je wilt zijn?

Liefs,
Bianca
www.biancavanbaast.nl

dinsdag 1 april 2014

Guest april 2014: Marianne van Hest.

 
Marianne van Hest in haar atelier
Guest toont deze maand het schilderij Magnolia I van Marianne van Hest.
En op het moment dat ik dit schrijf toont de magnolia zichzelf van zijn mooiste kant. In plaats van groene bladeren paradeert de boom met roze en witte bloemen. Geen wonder dat de natuur zo’n inspiratie is voor vele kunstenaars.


Bloemen worden vaak geassocieerd met schoonheid en sereniteit. Maar in het werk van Marianne van Hest krijgen ze een andere lading. In verschillende verflagen en soorten schildert Marianne hen met vertroebelde kleuren, onvolledig, soms dekkend, dan weer transparant. Het esthetische vervaagd hierdoor en de transparantie laat de bloemen oplossen in het niets. Het scheelt niet veel of ze verliezen de aandacht van de toeschouwer aan de concurrerende achtergrond.

Magnolia I - Marianne van Hest
 
zinkviooltje I - Marianne van Hest
Die strijd zien we ook terug in het echte leven. Door toedoen van haar omgeving (lees: de mens) stijgt het aantal uitstervende planten op dit moment verontrustend hard. Het huidige project van Marianne van Hest bestaat dan ook uit het vastleggen van die uitstervende en beschermde wilde plantensoorten.
Toch wil d
e kunstenares hiermee geen bestraffende vinger ophouden. Ze tracht alleen te (be)grijpen wat on(be)grijpbaar is.


www.guestartist.nl